Όμως τα στήθια που τα ταράζει κάποιο
θανάσιμο πάθος δεν θα γαληνέψουν
Τα σύννεφα γιγάντικα φαντάζουν κι ασημένια
Τα σύννεφα γιγάντικα φαντάζουν κι ασημένια
στο μολυβένιον ουρανό
σαν τα χτυπά του ήλιου το φως· σαν τα χτυπά ο αγέρας
φεύγουνε πίσω απ' το βουνό.
Κι είναι θεριό η θάλασσα. Το παρδαλό της χρώμα
Κι είναι θεριό η θάλασσα. Το παρδαλό της χρώμα
δίνει της -- μπλαβό εκεί μακριά,
πιο δώθε ανοιχτοπράσινο κι ακόμα δώθε γκρίζο -
-κάποια παράξενη θωριά.
Κ. Καρυωτακης
2 comments:
Καλο καλοκαίρι μικρή "συναδέλφισσα" ... φεύγω να ξεκαλοκαιριάσω στη θάλασσα και να γράψω .. ραντεβού το Σεπτέμβριο μαζί με τα σινεμά :-)
τελικα ταιριαζει παντου αυτο το ποιημα:).καλο καλοκαιρι,συναδελφε και καλη συγγραφη. και μακρια τα βιβλια απο το θαλασσινο νερο;)
Post a Comment