Τα παιδια του καλοκαιριου

Μπορω και ξεχωριζω τα παιδια του καλοκαιριου με μεγαλη ανεση πια.

Ακομη και μεσα στο χειμωνα, τα ματια τους ειναι γεματα ζεστασια και ταξιδι.

Υγιη φευγια, η ελευθερια σου ολη στο αναταραγμα ενος κυμματος και στην αλμυρα.

Παιδια δεμενα εν μερει, τα κοιτας βαθια στα ματια και τα ρωτας "τι γυρευεις εσυ εδω?" και σου χαμογελουν κοιταζοντας σε με κατανοηση, το ξερουν ηδη οτι δεν κολλουν, το ξερεις ηδη οτι δεν κολλας.

"Εσυ εισαι για αλλου" συνεχιζεις και στα ματια τους ανατελλουν οι οριζοντες των ονειρων τους.

Ακομη κι η σταθεροτητα μας φευγιο μυριζει, να κοιταμε και να ανοιγουν οι ψυχες μας.

Και οσο συνεχιζονται τα ποτα, το καθρεφτιστικο σπασμενο χαμογελακι θρονιαζεται στα προσωπα μας,μια κοινη ρυτιδα συνομοσιας.

Και τα γνωριμα πειραγματα, φασκιωμενα με τα μεταξια της νοσταλγιας.

Ενα παλαβο βιβλιο, η ψυχη μου νωχελικα ενεργητικη, ντυμενο με ενα δερματινο ιστιοφορο κοντα πενηντα ετων, συντροφο των νιατων του, εμεινε αυτο, εβαλα την ψυχη μου για να το φτιαξω και στο χαριζω, ηθελα να το εχεις εσυ, σου ταιριαζει, κι εκεινος παιδι του καλοκαιριου και πειραχτηρι ηταν.

Ειδα τη λαμψη στα ματια σου οταν το πρωτοειδες, θαρρω ειδα και την υποσχεση ενος ακομη ταξιδιου να σου χαϊδευει τα μαλλια.

Με εμαθε να ταξιδευω, κι αυτο μοιραζομαστε, χαιρομαι που σε συναντησα εδω, πηγαινε τωρα.

Οι θεοι ειναι μαζι σου, οι ανεμοι ευνοϊκοι και οι ευχες οσων σε νιωθουν, σε ακολουθουν.

Στον καλο μου Λουη